Η χθεσινή βραδιά ήταν μαγική για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ κατάφεραν να πάρουν μεγάλες προκρίσεις και να βρεθούν στους ομίλους του Europa League, χαρίζοντας χαμόγελα και περηφάνια στους φιλάθλους.
Παναθηναϊκός – Σαμσουνσπόρ 0-0 (2-1 συνολικό)
Ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε στην Τουρκία με στόχο να προστατεύσει το προβάδισμα που είχε αποκτήσει από το πρώτο ματς. Με σοβαρότητα και πειθαρχία, κράτησε το 0-0 και «σφράγισε» την πρόκριση. Οι πράσινοι είχαν και φάσεις για να σκοράρουν, όμως το σημαντικό ήταν ότι δεν απειλήθηκαν σοβαρά.
Αυτό το παιχνίδι, όμως, είχε και μια ιδιαίτερη σημασία: ήταν το τελευταίο του Φώτη Ιωαννίδη με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Ο διεθνής επιθετικός πάλεψε, έτρεξε, ίδρωσε για την ομάδα του όπως έκανε πάντα. Ακόμα κι αν δεν σκόραρε, φρόντισε να αποχαιρετήσει όπως του άξιζε: με μάχη και με ψυχή. Για εμάς, τους φίλους του Παναθηναϊκού, ήταν μια συγκινητική στιγμή. Ο Φώτης φεύγει για τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, αλλά αφήνει πίσω του ένα κομμάτι καρδιάς στη Λεωφόρο και στο ΟΑΚΑ.
ΠΑΟΚ – Ριέκα 5-0 (5-1 συνολικό)
Η Τούμπα φόρεσε τα καλά της και έζησε μια από τις μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές της. Ο ΠΑΟΚ, μετά την ήττα στην Κροατία, μπήκε με φλόγα και σάρωσε τη Ριέκα με 5-0. Από το πρώτο λεπτό έδειξε αποφασισμένος και έδωσε στους φιλάθλους του μια παράσταση με γκολ και πάθος.
Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: ο ΠΑΟΚ δεν παραδίδεται εύκολα. Όταν έχει την έδρα του και τον κόσμο δίπλα του, μπορεί να γυρίσει κάθε κατάσταση. Χθες η Τούμπα έβραζε, και αυτή η πρόκριση θα μείνει στη μνήμη όλων ως μια απόδειξη δύναμης και ψυχής.
ΑΕΚ – Άντερλεχτ 2-0 (3-1 συνολικό)
Η ΑΕΚ επέστρεψε σπίτι της για να παίξει τη ρεβάνς με την Άντερλεχτ και έδειξε από την αρχή ότι δεν θα άφηνε τίποτα στην τύχη. Με ώριμη εμφάνιση και αποφασιστικότητα, επικράτησε με 2-0 και προκρίθηκε με συνολικό σκορ 3-1. Η OPAP Arena γέμισε περηφάνια, καθώς η ομάδα έπαιξε σαν μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη.
Η ΑΕΚ απέδειξε ότι δεν είναι τυχαία πρωταγωνίστρια στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια μεγάλους αντιπάλους στην Ευρώπη. Το χειροκρότημα στο φινάλε ήταν αποθέωση μιας ομάδας που ξέρει να γράφει ιστορία.
Σχόλιο
Η 28η Αυγούστου 2025 δεν είναι απλά μια μέρα με τρεις προκρίσεις. Είναι μια μέρα που μας θύμισε ότι οι ελληνικές ομάδες έχουν ψυχή, έχουν κόσμο και μπορούν να σταθούν δυνατές στην Ευρώπη.
Για εμένα, όμως, είχε κι ένα πιο προσωπικό «σημάδι»: τον αποχαιρετισμό του Φώτη Ιωαννίδη. Ένα παιδί που πάλεψε σε κάθε παιχνίδι, που δεν κρύφτηκε ποτέ, που τίμησε όσο λίγοι τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Μπορεί να φεύγει για μια νέα πρόκληση, αλλά η εικόνα του να μάχεται μέχρι το τελευταίο λεπτό με τα πράσινα, θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας. Καλή συνέχεια, Φώτη η πόρτα της ομάδας σου θα είναι πάντα ανοιχτή.