Η ελληνική παρουσία στο βάδην του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος άφησε πολλές συγκινήσεις, χαμόγελα αλλά και πίκρες, με τους αθλητές μας να δίνουν τη δική τους μάχη σε έναν αγώνα γεμάτο ανατροπές.
Η Όλγα Φιάσκα πραγματοποίησε ίσως την καλύτερη εμφάνιση της μέχρι σήμερα, γράφοντας ιστορία για τον εαυτό της. Ξεκίνησε με μεθοδικό ρυθμό, ανέβασε ταχύτητα μετά το 20ο χιλιόμετρο και κατάφερε να φτάσει μέσα στην πρώτη 20άδα. Ο τερματισμός της σε 2:59:59 δεν ήταν απλά ένας αριθμός – ήταν η πρώτη φορά που “έσπασε” το φράγμα των τριών ωρών και, κυρίως, η πρώτη φορά που κατάφερε να ολοκληρώσει την απόσταση των 35 χιλιομέτρων σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ένα βήμα που έχει τεράστια αξία, ειδικά αν σκεφτούμε ότι πέρσι δεν κατάφερε να περάσει τη γραμμή τερματισμού στη Βουδαπέστη.
Για τη Σοφία Αλικανιώτη, η συμμετοχή και μόνο ήταν όνειρο ζωής. Παρότι το 3:21:06 δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές της δυνατότητες και απέχει αρκετά από το προσωπικό της ρεκόρ (3:09:21), η εμπειρία της πρώτης της παρουσίας σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αποτελεί για εκείνη τεράστια δικαίωση μετά από χρόνια προσμονής και σκληρής δουλειάς.
Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, με όλη την εμπειρία και την ψυχή που τη διακρίνει, μπήκε στον αγώνα με μεγάλη αποφασιστικότητα, καταφέρνοντας να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις μέχρι το πρώτο μισό. Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελε. Ένα στομαχικό πρόβλημα την ανάγκασε να εγκαταλείψει στα 23 χιλιόμετρα, παρότι ο χρόνος της μέχρι εκεί ήταν ιδιαίτερα καλός. Παρά τη στεναχώρια, η ίδια παραμένει «μέσα στη μάχη», καθώς έχει μπροστά της ακόμα το 20άρι, όπου θα διεκδικήσει να αφήσει το στίγμα της για άλλη μια φορά.
Τέλος, ο Αλέξανδρος Παπαμιχαήλ, σταθερός και μαχητικός όπως πάντα, προτίμησε να ξεκινήσει προσεκτικά και στη συνέχεια ανέβασε ρυθμό, καταφέρνοντας να τερματίσει στην 29η θέση. Το ίδιο πλασάρισμα είχε πετύχει και τρία χρόνια πριν στο Όρεγκον, όμως η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά επέστρεψε δυνατός μετά την απογοήτευση της Βουδαπέστης, δείχνοντας ξανά πως ανήκει σταθερά στους κορυφαίους.
Το ελληνικό βάδην συνεχίζει να μας χαρίζει δυνατές στιγμές. Άλλοτε με ρεκόρ, άλλοτε με πείσμα, κι άλλοτε με απογοητεύσεις που όμως κρύβουν μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον.
photo credit Athlead
